de kunst van het croppen

Een voorbijganger zag Michelangelo aan het werk aan zijn, nu wereldberoemde, beeld David. Hij vroeg de kunstenaar: 'Hoe weet je wat je precies moet weghakken?'. De beeldhouwer zou toen geantwoord hebben 'Ik haal gewoon alles weg dat niet op David lijkt’.
In vergelijking met de aanpak van Michelangelo is, zeker sinds de digitalisering, croppen (bijsnijden) bij fotografie een stuk eenvoudiger. Vind je het resultaat niet mooi, dan kan je nog altijd terug naar het origineel en het opnieuw proberen.

Iedereen doet het

Iedereen, ook beroemde fotografen, croppen. Menige beroemde foto’s bestaan nog maar uit 40% van de originele opname.
Dé uitzonderring is Henri Cartier-Bresson. Hij drukte zijn foto’s af met de zwarte rand van het negatief zichtbaar, om aan te tonen dat dit de originele uitsnede was.
Croppen hoef je dus niet te zien als een zwaktebod, maar als een nabewerking om het beeld naar een hoger niveau te tillen.

De functie van het croppen

Voordat je de ontspanknop op je camera indrukt, heb je natuurlijk al oog voor compositie. Omdat je camera aan een vaststaand formaat ( beeldverhouding) gebonden is, kan croppen noodzakelijk zijn om tot, de voor jouw doel, ideale compositie te komen. Met croppen maak je je foto beter, waar de basis voor die betere foto an aanwezig was.

Waarom croppen

Er zijn een aantal redenen waarom je zou willen croppen, zoals:
- Je wil een andere uitsnede dan wat je fototoestel weergeeft.
- Je kon niet dichterbij komen terwijl het orrigineel te veel negatieve ruimte bevat.
- Door een deel van de afbeelding te isoleren bekom je een fantastisch(er) beeld.